Vakantie

Hèhè, eindelijk.... vakantie!
Of toch vakantieweer. Al dat binnen zitten, daar word je maar moe van hoor.

Zoals het een goede vakantieganger betaamt, heb ik het de afgelopen dagen druk gehad. Echt druk, druk en nog eens druk. Waar zal ik beginnen? Ik heb er al verschillende uitstapjes op zitten. Onder andere naar een babywinkel samen met mama en tante Els. Maar veel soortgenootjes ben ik daar niet tegen gekomen. Ik moest namelijk dringend wat soldekens op de kop tikken. Alleen waren er geen soldekens, maar ik heb toch mijn slag kunnen slaan hoor.
Ik heb ook al een terrasje gedaan met mama en papa. Tjonge, wat zijn dat voor plakijzers!! We zijn om 15u thuis vertrokken en waren pas na 20u terug thuis. Op weg naar en van het terras zijn we ook nog in een soort grote zandvlakte gaan wandelen. Daar rook het wel heel lekker.
Gisteren ben ik bij oma en opa op bezoek geweest. Mama en papa mochten daar mosselen gaan eten. Bha, geef mij maar pap!

Je ziet, druk druk druk...

de ouders van tegenwoordig

Als ge al niet alles zelf in 't oog houdt, dan komt er hier niks van in huis. Dat is nu al een paar keer gebeurd dat er bezoek komt. Die mensen komen speciaal voor mij, ik krijg dan leuke kadootjes enzo. En als die mensen dan terug naar huis gaan, dan ..... verwacht je - terecht - suikerbonen natuurlijk. Mijn mama heeft mooie doosjes gemaakt, helemaal zelf gemaakt. Geknipt, gevouwen, gevuld, geproefd, enfin: zelf gemaakt. Die gevulde doosjes staan in een mooie mand op de kast, om zo een doosje mee te geven aan het bezoek. Alleen is het al verschillende keren gebeurd dat ik achteraf merk dat mijn mama en papa géén suikerbonen hebben gegeven aan het bezoek. Mijn mama en papa zeggen wel dat ze het niet expres doen, maar eh, ik kan het wel gaan uitleggen achteraf. Dus aan iedereen die al is langsgeweest en geen suikerbonen heeft gekregen: sorry, sorry, sorry die heb je nog zeker tegoed ! En aan iedereen die nog langskomt: voel u niet gegeneerd om suikerbonen te vragen, want die twee ouwelui hier, die hebben precies soms een beetje alzheimer....

youtube

Allez, ik ben nog geen maand oud, en ik sta al op youtube. Wie kan dat nog zeggen ??

raar

ik ben nu een week en twee dagen thuis, maar er zijn zo van die dingen hier die ik nog ni helemaal snap. Neem nu het slaap/eet/leef-patroon hier in huis.

Als het buiten licht is, dan slaap ik, maar mijn mama en papa lopen dan rond en doen vanalles. Ze maken lawaai, en maken mij om de drie uur wakker om te eten. Maar als het buiten donker is, dan lig ik rond te kijken, en dan laat ik van mij horen, en dan moet ik wachten op eten. Want mijn mama en papa liggen dan in bed. Dan vinden ze het hier precies nog raar ook, dat ik mijn keel open zet. Als ze nu slim zijn he, dan draaien ze dat gewoon om. Als het buiten donker is slaap ik niet, en als het buiten licht is, dan slaap ik wel, dat is toch simpel ? Maar iemand zal het ze aan hun verstand moeten brengen, want van mij willen ze het niet aannemen. 't Zijn hier toch rare dingen....

de ergste

Weet je nu wat? Ik ben hier nog niet zo lang lid van het gezin, maar ik weet al dat ik niet de enigste ben waarmee ze afzien. Zoals je misschien wel weet lopen hier ook twee harige monsters rond. Die heten Woefie en Musti (ja, ik weet het, gelukkig hebben ze mij wel een serieuze naam gegeven. Stel je voor ...). Afgelopen zaterdagnacht moest mijn papa met Musti naar de dierenarts. Hij had bloed aan z'n bek, was helemaal suf en bleek last te hebben met ademhalen. Dat zag er dus niet zo goed uit. Na een grondige inspectie door de dierenarts bleek die Musti in z'n tong te hebben gebeten(vandaar het bloed). En met de ademhaling was er eigenlijk niks mis, maar Musti had iets meegemaakt en was gestresseerd. Als katten gestresseerd zijn, kan het gebeuren dat het lijkt alsof ze hyperventileren en dus moeilijkheden hebben. De dierenarts dacht dat Musti wel eens zou aangereden kunnen zijn door een auto. Toen m'n mama en papa dat hoorden, hebben ze eens nagedacht wat er die avond is gebeurd, en toen wisten ze het. Ze hadden een boompje erg zien schudden, Woefie zien lachen en Musti daarna ineengedoken zien zitten. Eén conclusie dus: Musti is uit een boompje gevallen, met z'n snuffel tegen de grond gebotst en zo in z'n tong gebeten. Is dat niet dom ?
Dus je ziet: ik ben hier nog lang de ergste niet

droog aan de haak

weet je nog dat ik een paar dagen geleden sprak over 'droog aan de haak' ? Dat was beeldspraak natuurlijk, dat hadden jullie al door. Maar gisteren was het bijna waarheid, ik hing bijna aan de haak. Dat zit zo: de dokters in het UZA hadden mijn mama en papa gevraagd om mijn groei en gezondheid nog even te laten opvolgen door een vroedvrouw. Dus kwam Marte gisteren langs om te kijken hoe het met mij ging. Ik heb bijna heel de tijd doorgeslapen, maar op een gegeven moment moest ze mij dus wegen. In het ziekenhuis hadden ze een weegschaal waar ik bovenop moest gaan liggen, dat leek me logisch, maar Marte haalde een machien boven met een reusachtige haak aan. Ik heb m'n ogen dan maar dichtgedaan, want die haak zou wel meteen door m'n neus moeten dacht ik, om me zo te wegen. Even gebeurde er niets, en toen werd ik in een hangmand gelegd die aan de haak ging, oef... Dat viel al bij al nog mee, maar ik zal in het vervolg toch maar oppassen met wat ik hier allemaal vertel, want voor je het weet, zit er een haak door mijn neus.

Ah ja, het resultaat: 2740 gram....... droog in de mand dus ;)

lief!

Ik ben lief, en jullie zijn ook lief, want door al jullie goede steun en aanmoedigingen is er wat schot in de zaak gekomen. Ik ben thuis !
Jubelt ende juicht, en ook wel een beetje: weze gewaarschuwd !!

Mijn mama en mijn papa proberen één en ander onder controle te krijgen, maar ik ben er ook nog om dat een beetje tegen te werken, hihi.

Als jullie mij dag willen komen zeggen, zijn jullie welkom, maar het is wel zeker zo handig dat jullie even mijn mama of papa opbellen om te kijken of mijn agenda al niet bezet is. Druk druk druk, snap je :)

UZA dag 16

Vanmorgen hebben ze me weer op de weegschaal gelegd: 2610 gram, droog aan de haak. Netjes hé ?

Daarna is er een nog een soort van martelmevrouw langsgekomen. Die wringt aan alle armen, benen, handen en voeten, en dan mag je nog ni brullen ook :( Op haar kaartje stond iets van kinesist, maar dat snap ik niet zo goed wat dat nu precies wil zeggen. Ze zei iets van ontwikkeling en evenwicht en reflexen enzo. Mijn mama en papa stonden erbij en keken ernaar. Daar heb je wat aan....

UZA dag 14

Ze hebben heel mijn eetschema overhoop gegooid. Lastig hoor, alsof ik hier niks anders te doen heb dan schema-aanpassingen te gaan onthouden. Tot hiertoe kreeg ik 8 keer per dag eten (om de 3 uur). Nu kreeg ik vannacht om de 4 uur eten (dus 7 voedingen per dag), zogezegd om het mijn mama wat makkelijker te maken, maar daar ben ik vet mee ! Allez, ik was zo ontregeld dat ze me om 14u niet hebben wakker gekregen voor mijn middageten en ik dat uiteindelijk pas rond 16u30 heb binnengespeeld. Dat komt ervan als ze dingen beslissen zonder mij om advies te vragen ;)

Verder was tante Barbara vandaag jarig, die is al 28 jaar geworden. Oud he ? Vake is met de fiets naar Slovenië vertrokken, en die kan mij nu alleen nog maar zien via dit dagboek(dus die doe ik nu via deze weg veel groetjes). Oma heeft mij vandaag voor de eerste keer mogen vasthouden, en tante Els (ook wel mijn meter) is een beetje ziekjes. Die heeft klierkoorts, dus als die nu op bezoek wil komen, moet ze zo een carnavalmasker voor haar mond doen, en dan mag ik niet in de lach schieten als ik ze zie...

UZA dag 13

Was me dat een rare dag vandaag. Om 7u stond mijn papa al aan mijn bed. Normaal zie je'm niet voor een uur of 10. Waarschijnlijk uit z'n bed gevallen ofzo, want echt uitgeslapen zag hij er niet echt uit. Toen ik vroeg waarom hij er al zo vroeg was, mompelde hij iets in de zin van 'er moet toch iemand de boterhammen verdienen...'. Enfin, van boterhammen heb ik nog niks gemerkt hier, maar 20 minuten later was hij alweer weg.

Mijn mama is dan na de middag gekomen om mij nog wat vers eten te geven. Ik vind het steeds lekkerder. De verpleegsters vinden dat ik dat al wel goed begin te kunnen, zo drinken aan de borst, want mijn maagsonde is nu ook uit. Als mijn mama er niet is, krijg ik nu een flesje in plaats dat het eten door mijn neus gaat. Eigenlijk, nu ik er over nadenk: eten dat door je neus naar binnen komt, smakelijk is dat niet hé ?

Ik ben benieuwd wat ze morgen weer allemaal voor mij in petto hebben....

UZA dag 12

Vandaag was het zondag en is er dus niet zo heel veel gebeurd. Het was de tweede keer dat in bad mocht, en zoals verwacht gaf dat niet echt problemen. Kijk maar op de foto hiernaast. Het lijkt alleen maar alsof ik het niet leuk vind, mijn papa heeft de foto gewoon te vroeg gemaakt. Ik heb me reuze geamuseerd in bad !

Er moest natuurlijk ook een foto van mijn mama en mezelf gemaakt worden, want die had ik nog niet. En ik ben al bijna twee weken, dan mag dat toch wel hé ?

Daarna heb ik samen met papa een dutje gedaan. Dat hadden we wel verdiend ! Ik was moe van in bad te gaan, en mijn papa..... dat weet ik niet meer, dat moet je hem maar zelf vragen...

weeral nieuwe foto's

vandaag geen nieuws, wel foto's ;)

UZA dag 10

Vandaag is er niet echt iets speciaals gebeurd. Behalve dan dat de dokter goed nieuws had: ik mag terug naar Klina.

Er is alleen een ietsiepietsie klein probleempje,.... er is voorlopig geen plaats in Klina. Dus ik zal nog even moeten wachten. Maar het feit dat ik mag verhuizen wil zeggen dat de dokter vindt dat ik het wel goed doe !

UZA dag 9

Zoals ik gisteren al vertelde mocht ik vandaag voor het eerst in bad. Mijn mama en papa wilden dat natuurlijk niet missen en waren ook van de partij ! De verpleegster heeft eerst alle plakkers en elektrodes afgedaan, dat deed een klein beetje pijn, dus dat hebben ze wel gehoord. Onder de deskundige supervisie van de verpleegster mocht mijn mama mij daarna inzepen (beetje leuk) en onderdompelen in bad (héél leuk). Na een minuutje of 5 was het weeral afgelopen en werd ik afgedroogd en terug aangekleed. Nieuwe elektrodes(voor de monitoring) en hop, terug in bed. Al bij al een teleurstelling voor de aanwezige ramptoeristen, wegens geen grote ramp gebeurd.

Iets anders deze avond dan. Een extra aflevering van SOS Pamper, met als gast vandaag: Lies, ook wel gekend als mama. Lies had vandaag een probleempje bij het verversen van een pamper, dus werd deskundige hulp ingeroepen. We kijken even naar het einde met als besluit de drie tips, kortom: "Wat hebben we geleerd vandaag ?"
* ten eerste: een pamper verversen is een riskante zaak
* ten tweede: als het dan toch moet gebeuren, dan moet je het goede moment kiezen
* en ten derde: als je dan toch het foute moment kiest, dan moet je de juiste positie kiezen aan de luiertafel, en de juiste positie is zeker niet in het verlengde van het kaka-lanceer-kanaal ;)

UZA dag 8

Vanmiddag was mijn mama hier anderhalf uur te laat! Tof he, ge maakt een afspraak om 14u en om 15u30 komt ze hier doodleuk binnengewandeld zo van "pffff. wat een file". Anderhalf uur !! Ik zou op die tijd al naar Kalmhout gewandeld zijn, denk ik. We zullen het maar geloven dat het aan de file lag zeker :)

De wonde van mijn drain is nu voldoende genezen, dus heeft de dokter gezegd dat ik morgen voor de eerste keer echt in bad mag, en mijn mama en papa mogen komen helpen. Dat wordt lachen :)

UZA dag 7

Hoi hoi, ik ben deze morgen weer verhuisd. Deze keer van de grote A zaal naar de kleinere B zaal. Je zou kunnen denken dat dat degradatie is, maar dat is niet zo hoor ! In de B zaal liggen kindjes die iets minder aandacht nodig hebben dan in de A zaal, dus eigenlijk is dat uitstekend nieuws. De verpleegsters hebben mijn mama & papa ook verteld dat ik de grote zaal ook een paar keer op z'n kop heb gebruld. Dat was natuurlijk alleen maar om wat sfeer te brengen, maar ja, leg dat maar eens uit....

Ik ben sinds deze morgen ook verlost van de blauwe lamp, maar ze houden mijn bloed nog wel goed in de gaten voor het geval dat....

Het tweede goede nieuws van vandaag is op het catering-gebied. Vandaag is mijn mama speciaal supervers komen leveren :) Geen opgewarmde diepvrieskost meer, maar het echte spul, lekker vers, recht van de bron. Hmmmmmmmm lekker hoor ! Deze morgen woog ik al 2380 gram, en met al dat lekkere eten zal dat snel meer zijn !

nieuwe foto's

Het is weer al een paar dagen geleden dat mijn papa nog foto's gemaakt heeft, dus vandaag moest ik weer poseren. Ik was wel in form, en daardoor was mijn papa zo van zijn melk dat de foto's een beetje onscherp zijn, maar hij zal er deze week nog wel nieuwe maken denk ik ;)