Matthijs en ik helpen in het huishouden...

UZA dag ....

Vandaag ben ik samen met mijn papa nog eens naar het UZA geweest. Niet omdat ik iets mankeer ofzo, maar om een foto van mezelf af te geven samen met een mooie tekening. Toen ik pas geboren ben, heb ik 3 weekjes in het UZA gelogeerd, weet je nog wel ? Wel, daar op de afdeling neonatologie hebben ze een heel groot prikbord waar ze foto's ophangen van kindjes die daar gelogeerd hebben. Mama's en papa's van mini mini babytjes hebben af en toe een beetje steun aan zo'n foto's, het geeft weer wat moed. Daarom proberen we om elk jaar na m'n verjaardag even binnen te springen en een nieuwe foto te brengen. De verpleegsters vinden het ook altijd heel leuk om te zien hoe alle kindjes die ze hebben verzorgd groeien. Volgend jaar gaan we weer !

familieportret

een paar nieuwe foto's

Primeur

Ik heb een primeur voor deze winter. En het is niet zo'n hele leuke. Ik ben nl. voor de eerste keer echt ziek deze winter. Hoesten en snotteren en koorts. Sinds woendsag is dat al zo. Mama en papa proberen hun best te doen om mij een beetje op te monteren, maar ik voel mij met momenten behoorlijk belabberd. En dan lukken er mij nog maar 2 dingen: boos zijn en brullen. Mama snapt niet waar ik die energie dan nog vandaan haal. Maar ze begrijpen nu wel waarom ik de afgelopen week ineens niet meer te genieten was en altijd dwars deed. Hopelijk ben ik snel terug beter. Dan moeten mama en papa mij niet meer zo dikwijls op "time out" zetten

samen op het speeltapijt

Brooddoos

Weet je nu eens wat? Mama had vrijdag voor mij een nieuwe beker én ... een BROODDOOS voor in mijn boekentas gekocht.

Ik had al eens gevraagd om boterhammetjes in mijn boekentas te doen, maar mama deed dat nooit. Vorige week ben ik dan maar eens een paar keren boos geworden als ze mij 's middags al kwam halen. Misschien dat het zo duidelijk werd?
En jawel: het heeft geholpen. Vandaag mocht ik mijn spiksplinternieuwe brooddoos mee naar school nemen. Gevuld! Met twee boterhammen, eentje met gerookt vlees en eentje met Père Josephkaasblokjes. Mmmhhhh... Alle boterhammetjes op dus.

Juffrouw Nicole zei dat ik héél erg flink ben geweest. En ik vond het zo leuk dat ik morgen terug boterhammetjes mee mag nemen van mama.

Er was alleen een klein accidentje vandaag: ik ben recht op mijn gezicht gevallen. Resultaat een geschaafde bovenlip en een mooie ronde schaafplek op mijn voorhoofd. Jammer dat het nog geen carnaval is, dan had ik mij alvast niet meer moeten schminken.

Adieu piraat

Vorige week moest ik nog eens naar de oogdokter. Om te kijken of mijn oogjes al beter waren. Ik mocht in een apparaat kijken met luchtballonnetjes om een foto van mijn blauwe kijkers te maken. Dat deed ik heel erg flink. Mooi kin op het steuntje en recht in het apparaat kijken.
Daarna mocht ik naar de dokter. Die had stokjes met tekeningetjes erop die ze heen en weer bewoog. En ik mocht naar allerlei tekeningetjes op de muur kijken.
Als laatste moest ik weer met mijn kin op een steuntje gaan zitten en dan keek de dokter zo in mijn oogjes.

Resultaat: ik moet niet meer piraten! Gedaan met die vervelende plakkers op mijn oog. Over 4 maanden moeten we weer op controle om te zien of mijn oogjes zonder de plakkers hun best blijven doen. Maar nu mag ik dus eerst al die tijd genieten van een plakkervrij bestaan!

De eerste keer bis bis

Ik heb jullie al over mijn avonturen op het potje verteld. Pipi doe ik nu al enkele maanden heel flink op mijn potje of op de grote wc. Wat mij op dat moment het leukste lijkt.

Grote boodschap op mijn potje doen, is heel erg eng. Meestal wacht ik totdat ik 's avonds in mijn bedje lig. Veilig met een pampertje aan. Mama en papa vinden dat 's morgens niet zo tof.

Gisteren was mama Matthijs aan het eten geven. En ik moest echt heel erg dringend. "Ga dan snel op het potje pipi doen," zei mama. Dus ikke als een speer naar mijn potje. Even later riep ik heel blij: "Kijk mama, kaka! Mamaha, kaka daan". Mama riep terug dat dat heel flink was, maar geloofde me niet en kwam niet direct kijken. En toen ik bleef aandringen, kwam ze toch. En toen kreeg ik een hele dikke pluim! Ik mocht meteen ook naar papa bellen om het te vertellen en een stickertje kiezen. Nu ja, nadat mama mijn poep had schoon gemaakt. Blijkbaar had ik dat zelf niet helemaal volgens de regels van de kunst gedaan, maar je kan niet alles in 1 keer willen, hè.

Een berichtje

Ondertussen ben ik mijn nieuwe school helemaal gewoon. Alle juffen verbazen zich er over dat ik zo flink afscheid neem 's morgens. Zoals "een echte" gooi ik mijn boekentas aan de kant en ga ik bij de rest van onze groep staan. Mama een kus geven en dag zeggen is niet stoer, laat staan dat daar nog tijd voor is! ;-) Maar mama vangt mij altijd wel nog eventjes om toch nog een kus te geven en nog snel te zeggen wie mij 's middags komt halen.
Meestal is dat mama, soms ook vake of oma. En als een van die twee mij komen halen is het altijd feest. Dan mag ik heel de middag bij hen spelen (maar vooral slapen).

Mama en papa vinden dat ik steeds flinker wordt. Volgens hen zijn mijn brulconcerten minder frequent en doe ik gemakkelijker wat zij vinden dat nodig is. Tja, ik heb nu gewoon al mijn energie nodig om alle leuke en spannende dingen op school te kunnen doen. Mijn nieuwe passie is nu trouwens puzzelen. Tot 5 stukjes lukt al heel erg goed. Mama heeft vandaag nieuwe puzzels gekocht, van 4 tot en met 20 stukjes! Ik ga mijn hartje dus de komende weken kunnen ophalen. Je begrijpt dat ik niet veel tijd heb om nog meer te vertellen.

Bent

Zoals ik al verteld heb, ga ik sinds vorige week naar school. We zijn met 18 nieuwe kindjes en ons klasje telt 27 leerlingen. Wauw, hè.
Sinds deze week is er zelfs nog een vriendje bijgekomen: Bent. Da's mijn nieuwe vriendje en die gaat overal met mij mee naartoe. Hij luistert ook alleen naar mij, niet naar mama en papa. Die kunnen hem zelfs niet zien! Of ze doen alsof ze hem niet zien als hij op bezoek is.

Mama en papa zeggen dat Bent een denkbeeldig vriendje is en ze denken dat ik die verzonnen heb om het op school een beetje makkelijker te hebben. Ze hebben beloofd dat Bent zolang mag blijven als hij wil. Ze zijn trouwens allang blij dat ik op die manier met de veranderingen om ga en niet weer weiger te eten.

Mijn papa is een plaagstok

Van peuter naar kleuter

Zoals hier al werd aangekondigd de afgelopen weken was het vandaag mijn allereerste schooldag. Ik mocht vanmorgen met mijn nieuwe boekentas, een nieuwe broek en mijn nieuw kapsel (twee staartjes zoals Pipi) naar het klasje van juffrouw Nicole. Nu ja, klasje, zeg maar klas want volgens papa heb ik wel 26 klasgenootjes.

Juffrouw Nicole had al speelgoed klaargezet zodat we er meteen in konden vliegen. En toen kwamen mama en papa nog dag zeggen. Ze moeten het toch echt eens leren om een spelend kindje met rust te laten, die hebben echt geen tijd om nog een kus en een knuffel te krijgen (laat staan te geven) en dag te zeggen!

Mama had een krentenboterham en heel veel druifjes in mijn tas gestoken. "Voor tijdens de speeltijd," zei ze. De krentenboterham en bijna alle druifjes heb ik goed kunnen gebruiken want je krijgt reuzehonger van al dat leren.

's Middags kwam mama mij halen om thuis boterhammen te eten en daarna een dutje te doen. Veel boterhammen heb ik niet meer gegeten en het dutje is een dut geworden; om half vijf vond mama het echt tijd om nog wat te spelen. Maar ik had eigenlijk geen fut om nog veel te spelen, dus hebben mama en ik nog veel verhaaltjes gelezen.

Zo, nu hebben jullie een idee over mijn eerste schooldag. Ik ga nu flink slapen want morgen komt er weer zo'n leuke dag! Slaapwel.

De laatste keer

Vandaag was het mijn allerlaatste dag op de crèche. Na twee jaar komt er een nieuw hoofdstuk. Eentje dat nog 16 jaar gaat duren: school.

Ik ga alle kindjes en de juffen heel hard missen, want ik heb het op de crèche echt naar mijn zin gehad. Mama moest elke ochtend bedelen voor een "Dahag" maar daar had ik gewoon geen tijd voor. Veel te druk! Gelukkig gaan er ook een aantal vriendinnetjes mee naar mijn school.

Maandag beginnen we eraan. Eerste schooldag. Spannend! Maar misschien wel spannender voor mama en papa dan voor mij. Morgen gaan we alvast een nieuwe boekentas kopen. Ik mag mee kiezen, dus het zal wel een superboekentas worden!