17 november, mijn Internationale Dag

Gisteren was het weer zover: de internationale “Dag van het Vroeggeboren Kind”. Na de “reclame” die ik vorig jaar op deze blog maakte, is papa lid geworden van het bestuur van de VVOC (Vereniging voor Ouders van Couveusekinderen).

Na maanden voorbereiding (mama’s collega’s vragen of zij de fotoboekjes wilden vertalen, ...) brak gisteren de grote dag aan.
Papa mocht heel de dag op de infostand in UZ Gasthuisberg al mijn “soortgenootjes” en onze behoeftes eens extra in de verf te zetten.

Papa’s werk heeft er weer een mooi item voor het Journaal van gemaakt en ook de concurrentie (VTM) heeft er aandacht aan besteed. Kranten en weekbladen waren ook goed vertegenwoordigd De Standaard had zelfs 3 artikels en Knack.be had een mooi artikeltje met een overzicht van de 5 belangrijkste misvattingen. En papa is zelf op rob tv geweest.

Onder het motto “vroeg begonnen is half gewonnen” ijvert de VVOC al jaren om een goede opvolging van prematuren na het ontslag uit het ziekenhuis. Voor veel kindjes is het niet altijd evident om alles helemaal “zelf” aan te leren (zoals aterme kindjes) en die kunnen dus wel wat extra hulp gebruiken. Dit was dan ook het “thema” van “onze” dag dit jaar.
Meer uitleg over de specifieke problemen vind je hier.

De Koning Boudewijn Stichting had ook een heel mooi initiatief (in samenwerking met VVOC): een “Groeiboekje voor prematuren geboren tussen 32 en 37 weken zwangerschap”. Elke ouder krijgt in principe al zo’n boekje van K&G maar daar geven ze enkel antwoorden op de meeste vragen die ouders van aterme kindjes stellen. De specifieke vragen die onze mama’s en papa’s hebben komen daar niet aan bod. Je kan heb boekje gratis downloaden op de website van de Koning Boudewijn Stichting.

VVOC heeft zelf ook een nieuwe uitgave: een fotofolder voor anderstaligen. In de meeste Vlaamse ziekenhuizen is er altijd wel een informatiefolder in het Nederlands beschikbaar, maar niet alle mama’s en papa’s spreken/begrijpen genoeg Nederlands om alle moeilijke termen en behandelingen altijd volledig te begrijpen.
Een opname van een babytje op de neonatologie (N* (neonatologie in het plaatselijk ziekenhuis) of NICU (Neonative Intensive Care Unit, enkel in een UZ)) is sowieso al een hele grote emotionele klap. Als je dan niet begrijpt wat er allemaal met je kindje gebeurd en waarom dit moet, is het natuurlijk nog veel moeilijker. Momenteel zijn de volgende talen al beschikbaar: Frans, Engels, Duits en Portugees. Voor andere talen zijn de mensen van VVOC nog op zoek naar vertalers, maar ze willen zo veel mogelijk talen beschikbaar stellen.

Je ziet, er zijn erg veel initiatieven dit jaar. Je vindt ze allemaal netjes opgesomd op de website van VVOC (http://www.vvoc.be)

Waarom?

Toen ik twee werd, waarschuwde papa's collega's al voor het "waaromtijdperk". Mama en papa dachten toen dat dat nog wel een hele tijd zou duren. Maar daar vergissen ze zich toch een beetje in. Echte "waaromvragen" stel ik nog niet, maar ik ben al wel volop aan het oefenen met de "waar-" en "watvragen".

De echte filosofische vragen hou ik voor als mijn broertje/zusje geboren is. Dan wordt het pas echt tijd om de "waaromvragen" boven te halen. Ondertussen heb ik nog eventjes tijd om al een lijstje te maken.

Mama en papa: hou u al maar vast. Tot hiertoe vinden jullie mijn getetter nog leuk, maar wacht maar...