vrijdag 26 februari 2010
maandag 22 februari 2010
41,1° C
Jaja, dat lees je goed: 41,1° C. Dat was wat de thermometer bliepte toen mama mijn koorts wou meten vrijdagavond. Zo rond een uur of 11 vond ze dat ineens nodig. Ik voelde mij al helemaal niet lekker en dan krijg je nog zo'n thermometer in uw *** geduwd... Volgens haar voelde ze mijn warmte zo in haar gezicht blazen toen ze mijn slaapzak open deed.
Maar eventjes terug vanaf het begin: ik sukkel al een tijdje met mijn kaka. Veronique en Evi hadden al twee weken mama of papa vroeger moeten laten komen omdat ik buikgriep had. Ik ben ook 4 hoektanden aan het krijgen (1 staat er al door, de rest is nog aan het duwen). Donderdag belde Veronique weer om te zeggen dat ik 39,6°C koorts had. Mama is mij dan komen halen. Buiten de koorts was er niet veel te zien. Vrijdag mocht ik gewoon naar oma. Die maakte zich ook geen zorgen... een beetje koorts, flink veel (3 op een paar uur tijd) platte broeken, ... kan maar 1 ding zijn: tandjes (ah ja, 4 in een keer, zoals gewoonlijk). Mama's collega's, papa, papa's collega's, kortom iedereen zei: ah, tandjes. Vrijdag ben ik gaan slapen met 37,6°C. Niet de moeite om daarvoor iets te geven, vonden mama en papa. Tot 23u dan toch. Papa was natuurlijk weeral niet thuis, dus toen mama belde dat ik het een beetje te warm had, heeft hij heel den toog van het harmonielokaal in mekaar laten storten om samen met ons naar de dokter te gaan. Verdict: een flinke keelontsteking. Oplossing: Clamoxyl,mmmhhhh lekker! Om half één lag iedereen hier uiteindelijk onder de wol (maar ik mocht enkel onder een dun dekentje).
Zaterdag had ik helemaal geen "fut". Maar dat betekende wel dat ik heel de dag "BHUMBHAA" mocht kijken, zoveel ik maar wou, lekker zacht onder een "BHUMBHAA"dekentje! Al kon ik zaterdag niet veel meer zeggen dan "bhumbha". De koorts bleef, al was die wel onder controle.
Zondag was het feest en ik was weer een beetje beter. Niet helemaal, maar toch, ik kon al weer heel erg boos worden (en hoe!). Tegen dat iedereen goed aan het feesten was en ik naar bed moest had ik een heel gespikkeld lijf! Overal uitslag, op heel mijn buik en rug! Het lijkt volgens mama op rood kippenvel.
Vandaag: geen koorts meer, wel nog uitslag (lekker veel uitslag) en soms nog een beetje boos. Weeral iets beter dus.
Mama en papa geloven niet meer in die keelontsteking. Wel eerder in "de zesde kinderziekte" (of heel misschien roodvonk, maar dat zullen we binnenkort wel zien want dan krijg ik normaal ook nieuw vel op mijn handen en voeten).
Volgend jaar op mama's verjaardagsfeestje moet ik dus weer iets nieuws verzinnen. Ik ga daar een traditie van maken: ziek zijn op mama's feestje. Dan krijgt ze elk jaar een knuffelkindje cadeau!
Maar eventjes terug vanaf het begin: ik sukkel al een tijdje met mijn kaka. Veronique en Evi hadden al twee weken mama of papa vroeger moeten laten komen omdat ik buikgriep had. Ik ben ook 4 hoektanden aan het krijgen (1 staat er al door, de rest is nog aan het duwen). Donderdag belde Veronique weer om te zeggen dat ik 39,6°C koorts had. Mama is mij dan komen halen. Buiten de koorts was er niet veel te zien. Vrijdag mocht ik gewoon naar oma. Die maakte zich ook geen zorgen... een beetje koorts, flink veel (3 op een paar uur tijd) platte broeken, ... kan maar 1 ding zijn: tandjes (ah ja, 4 in een keer, zoals gewoonlijk). Mama's collega's, papa, papa's collega's, kortom iedereen zei: ah, tandjes. Vrijdag ben ik gaan slapen met 37,6°C. Niet de moeite om daarvoor iets te geven, vonden mama en papa. Tot 23u dan toch. Papa was natuurlijk weeral niet thuis, dus toen mama belde dat ik het een beetje te warm had, heeft hij heel den toog van het harmonielokaal in mekaar laten storten om samen met ons naar de dokter te gaan. Verdict: een flinke keelontsteking. Oplossing: Clamoxyl,mmmhhhh lekker! Om half één lag iedereen hier uiteindelijk onder de wol (maar ik mocht enkel onder een dun dekentje).
Zaterdag had ik helemaal geen "fut". Maar dat betekende wel dat ik heel de dag "BHUMBHAA" mocht kijken, zoveel ik maar wou, lekker zacht onder een "BHUMBHAA"dekentje! Al kon ik zaterdag niet veel meer zeggen dan "bhumbha". De koorts bleef, al was die wel onder controle.
Zondag was het feest en ik was weer een beetje beter. Niet helemaal, maar toch, ik kon al weer heel erg boos worden (en hoe!). Tegen dat iedereen goed aan het feesten was en ik naar bed moest had ik een heel gespikkeld lijf! Overal uitslag, op heel mijn buik en rug! Het lijkt volgens mama op rood kippenvel.
Vandaag: geen koorts meer, wel nog uitslag (lekker veel uitslag) en soms nog een beetje boos. Weeral iets beter dus.
Mama en papa geloven niet meer in die keelontsteking. Wel eerder in "de zesde kinderziekte" (of heel misschien roodvonk, maar dat zullen we binnenkort wel zien want dan krijg ik normaal ook nieuw vel op mijn handen en voeten).
Volgend jaar op mama's verjaardagsfeestje moet ik dus weer iets nieuws verzinnen. Ik ga daar een traditie van maken: ziek zijn op mama's feestje. Dan krijgt ze elk jaar een knuffelkindje cadeau!
dinsdag 16 februari 2010
Radio
Vanavond was mijn papa (weeral) niet thuis. Hij was gaan supporteren. Niet voor de voetbal ofzo, en ook niet naar de olympische spelen. Nee, hij was naar de opname voor het radioprogramma Quiz't op radio2. In dat programma wordt er elke week 1000 euro geschonken aan een goed doel. Dat gebeurt door twee bekende vlamingen die elk een goed doel verdedigen. Het VVOC - Vlaamse Vereniging voor Ouders van Couveusekinderen is nu zondag één van die twee goede doelen, en zij zochten nog supporters. Op 17 november vorig jaar had mama al eens eenberichtje geschreven over het vvoc, dat kan je hier lezen. Omdat extra naamsbekenheid en een steuntje in de rug nooit kwaad kan, is papa ze gaan aanmoedigen in de radio2 studio in Gent. Zondag luisteren dus, tussen 12 en 13u op radio2 !
donderdag 4 februari 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)