Sinds gisteren mag ik weer in Klina logeren. Waarom? Dat weten zelfs de dokters niet goed. Maar tot ik zelf terug goed eet en drink of tot ze weten wat er nu aan de hand is, moet ik alvast blijven.
Sinds vrijdag ben ik begonnen aan een soort honger- (en dorst-) staking. Eerst dachten mama en papa dat het gewoon een beetje kuren waren omdat ik naar de peutertjes mocht en eigenlijk niet zo flink ging slapen. Dinsdag heb ik gefeest tot 21u30! Maar gisteren vonden ze dan toch dat het zo toch niet langer kon duren en zijn ze met mij naar de dokter van wacht geweest. Die wist het niet zo goed en verwees door naar spoed.
En daar zei de dokter dat ik mocht blijven. Mama had mijn pyjama al van tevoren ingepakt. Zou ze iets vermoed hebben?
Zodra mama iets meer weet, vertelt ze het hier vast en zeker wel.
1 opmerking:
Oei ... veel beterschap.
Hopelijk is het inderdaad niks en mag ze snel weer naar huis!
Katrien
Een reactie posten