Ondertussen ben ik mijn nieuwe school helemaal gewoon. Alle juffen verbazen zich er over dat ik zo flink afscheid neem 's morgens. Zoals "een echte" gooi ik mijn boekentas aan de kant en ga ik bij de rest van onze groep staan. Mama een kus geven en dag zeggen is niet stoer, laat staan dat daar nog tijd voor is! ;-) Maar mama vangt mij altijd wel nog eventjes om toch nog een kus te geven en nog snel te zeggen wie mij 's middags komt halen.
Meestal is dat mama, soms ook vake of oma. En als een van die twee mij komen halen is het altijd feest. Dan mag ik heel de middag bij hen spelen (maar vooral slapen).
Mama en papa vinden dat ik steeds flinker wordt. Volgens hen zijn mijn brulconcerten minder frequent en doe ik gemakkelijker wat zij vinden dat nodig is. Tja, ik heb nu gewoon al mijn energie nodig om alle leuke en spannende dingen op school te kunnen doen. Mijn nieuwe passie is nu trouwens puzzelen. Tot 5 stukjes lukt al heel erg goed. Mama heeft vandaag nieuwe puzzels gekocht, van 4 tot en met 20 stukjes! Ik ga mijn hartje dus de komende weken kunnen ophalen. Je begrijpt dat ik niet veel tijd heb om nog meer te vertellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten