Mijn eerste internationale dag

“Huh,” hoor ik jullie al denken, “Is Anne-Marie nu al wereldberoemd?”

Euhm, nee, nog niet. Maar het is vandaag wel de allereerste “Internationale dag van het Vroeggeboren Kind”(Prematurity Awareness Day). En tot die categorie behoor ik wel.

Ik hoop dat alle gazetten er vol van staan. En dat papa’s werk en alle radiozenders er heel veel over vertellen. Want ook al ben ik dan geen extreme prematuur (kindjes die voor 32 weken zwangerschap geboren worden), toch vind ik dat al mijn mede(ex)patientjes eens extra in de kijker gezet mogen worden.

Op de website van de VVOC (Vlaamse Vereniging voor Ouders van Couveusekindjes) is er een hele pagina aan onze dag gewijd. Daar staan ook een aantal verslagen van studies die men gedaan heeft (oa eentje over de psychologische invloed van een vroeggeboorte, mama vond dat heel interessant want zij heeft het er vorig jaar nogal moeilijk gehad, maar dat staat dus daar perfect uitgelegd) en ook een aantal artikels van Humo en eentje van uit De Standaard over prematuren.

Op het vtm nieuws was een stukje waar ze in het uza zijn gaan filmen. Dat stukje kan je hier bekijken.
En op papa's werk zijn ze in Leuven gaan filmen. Dat kan je hier bekijken.

Verder wil ik al mijn vriendjes van neonato in UZA nog eens heel veel groetjes doen: Kaat, Miel, Rania, … het allerbeste voor jullie!!

En speciaal voor Matteo: heel veel beterschap.
Matteo is het kindje van iemand op mama’s werk. Die is twee weken geleden geboren, ook op 34 weken net als ik.