Vandaag was mijn laatste dag in Klina. Eigenlijk laatste halve dag, want net voor de middag mocht ik met mijn mama en papa weer naar huis. Ik ben eigenlijk wel blij dat ik nu terug in mijn eigen bedje kan slapen zonder dat mama of papa naast mij op een veldbeld liggen te snurken. Onvoorstelbaar. En weet je wat ? Als de verpleegster dan 's morgens kwam vragen of ik goed geslapen had, dan zeiden ze tegen de verpleegster: "bwah, ze heeft wat onrustig geslapen, ze is wel een paar keer wakker geweest,... " terwijl ik wel braaf wou slapen, maar gewoon werd wakker gehouden door snurkende ouders. En dat zeggen ze dan niet tegen de verpleegster natuurlijk.
Maar ik was ook wel een beetje blij dat ze bleven slapen hoor. Anders was ik daar helemaal alleen in een groot onbekend bed. En ik kende daar ook niemand natuurlijk.
Maar sinds vanmiddag ben ik dus weer thuis.
2 opmerkingen:
Ik ben blij dat je terug thuis bent en dat het beter met je gaat.
Groetjes,
Oma
Welkom thuis Anni-Marie!!
Een reactie posten