De laatste tijd hoor je al wel eens iets over opvolging van (ex-)prematuren in het nieuws. Al zeg ik dat zo verkeerd: het gaat meestal over het ontbreken daarvan en dat men (oa. het VVOC) daar iets aan wil veranderen.
Omdat er nu nog niets centraal geregeld is en omdat ik een prematuur was, vraagt mijn dokter dus aan mama en papa om mij regelmatig te komen showen. Om te zien of er nergens een probleem in mijn ontwikkeling is. Dat is nu al zo’n twee jaar zo. Mama en papa vinden die consultaties altijd héél erg spannend.
2 weken geleden was het weer zover: ik mocht nog eens naar de dokter. De juffrouwen van Bambi hadden mijn ontwikkelingschema helemaal bijgekleurd en hier en daar een aantal opmerkingen gegeven van dingen die ik nog niet kan/kon. De dokter vond het prachtig, had niets op mij aan te merken. Ik deed alles prima. Alleen mijn “sterk karakter” vond ze toch iets om mama en papa een paar tips over te geven. Maar ja, die kennen mij al langer en weten ondertussen wel wat werkt en wat niet. Volgende afspraak: over een half jaar.
Vorige week donderdag moest ik weer naar het UZA. Voor mijn ogen deze keer. Ik speel nog altijd twee dagen in de week piraat. Nu al zo’n jaar. Het was dus tijd voor een grondige check up en een evaluatie. Verdict? De dokter kon niet meer zien dat mijn linkeroog niet altijd even goed mee wou; ik heb geen lievelingsoog meer, geen oog dat af en toe wat weg draait en ik kan “diep zien”. Kortom, het piraten helpt! Ik mag nu nog een hele tijd verder piraten. En dan volgend jaar of zo nog eens mijn ogen laten meten om te zien of ik echt wel heel goed zie.
Hiep hiep hoera dus! Ik kan zonder zorgen binnenkort mijn tweede verjaardag vieren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten