dat was gisterenavond de kleur van mijn hoofd. Helemaal, van voor naar achter en terug. Rood. Knalrood. Vuurtorenrood.
En dus krijg je een beetje paniek bij mijn mama en bij mijn papa in iets mindere mate.
Dan maar naar de dokter van wacht. Dat was een beetje een rare meneer, maar dat is een ander verhaal. Die dokter dus, die wist het ook niet direct, dus heeft ie naar de kinderarts van wacht (dat bestaat dus ook) gebeld. Na wat overleg waren ze er uit: erythema toxicum neonatorum. Dus dat kan ik ook weeral bij op mijn lijstje zetten ;)
Net zo snel als dat gisteren was opgekomen, was dat vanmorgen weer weg. Straf hé ?
1 opmerking:
Zeer aangenaam om deze blogspot te volgen!
Hoe heeft Anne-Marie het eerste van Nijnatten feest ervaren ?
Heeft ze geslapen? Heeft ze gezeurd?
Groetjes,
Tante May.
Een reactie posten