Toen ik twee werd, waarschuwde papa's collega's al voor het "waaromtijdperk". Mama en papa dachten toen dat dat nog wel een hele tijd zou duren. Maar daar vergissen ze zich toch een beetje in. Echte "waaromvragen" stel ik nog niet, maar ik ben al wel volop aan het oefenen met de "waar-" en "watvragen".
De echte filosofische vragen hou ik voor als mijn broertje/zusje geboren is. Dan wordt het pas echt tijd om de "waaromvragen" boven te halen. Ondertussen heb ik nog eventjes tijd om al een lijstje te maken.
Mama en papa: hou u al maar vast. Tot hiertoe vinden jullie mijn getetter nog leuk, maar wacht maar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten